حقیقتا اگر این جملات شیرین امام خامنه ای نبود،چه بلاهایی سر ما می آمد.
این دو روز از مکان های مختلفی تهدید شدیم،اما فدای سر انقلاب.لازم باشد برای انقلاب شلاق هم خواهیم خورد.
اما دلمان برای آن دسته افرادی می سوزد که دم از انقلاب می زنند ولی پای کار انقلاب در مواقع خطر نیستند.حقیقتا بنده نگران این موضوع هستم که انقلاب از جریان سکیولار داخل حوزه علمیه( که اصلا محدود هم نیست) آسیب های فراوانی بخورد.
حزب اللهی های هیئتی هم بدانند که حضرت زهرا در آن دنیا،سینه سرخ شده آن ها را نگاه نمی کند!به سر و سینه زدن برای حسین بن علی بدون یاری امام خامنه ای(مد ظله العالی) ارزشی ندارد،بلکه مضر هم هست.
بگذریم...
اگر سید علی نبود ما خیلی وقت پیش بریده بودیم!
اما خداروشکر که او هست و تا او هست دشمن ثانیه ای از حملات سربازانش امان نخواهد داشت...
امام خامنه ای (مد ظله العالی)-1387/3/14:
"جوانهاى امروز ما، جوانهاى نسل معاصر ما و جوانهائى که در آینده خواهند آمد، بدانند راه انقلاب، راهى است که احتیاج دارد به عزم، به ایمان، به ثبات قدم. بعضى این ثبات قدم را دارند، بعضى در بین راه برمى‌گردند؛ البته این‌ها به ضرر خودشان عمل مى‌کنند؛ «فمن نکث فإنّما ینکث على نفسه». آن کسانى که از راه انقلاب برگردند، مثل کسانى هستند که در تابستان روزه گرفته‌اند و تا اواخر روز، روزه را حفظ مى‌کنند، اما یک ساعت به غروب، دو ساعت به غروب طاقتشان تمام مى‌شود؛ افطار مى‌کنند. این مثل همان کسى است که از اولِ روز، روزه نگرفته است. باطل کردن روزه در هر زمانى از ساعات روز باشد، ابطال روزه است. در راه انقلاب اگر ثبات قدم وجود نداشت، اگر پیوستگى حرکت وجود نداشت، انسان رابطه‌اش با انقلاب قطع مى‌شود. این بى‌وفائى به انقلاب است. همیشه بودند کسانى که به انقلاب بى‌وفائى کردند، به انقلاب دل‌بستگى خود را کم کردند، به انقلاب پشت کردند. وصیت امام این است که جوان ما، مردم ما، نسلهاى گوناگون ما، با چشم واقع‌بینانه نگاه کنند. اصل، انقلاب است؛ اشخاص، اصل نیستند. انقلابى بودن به حفظ رابطه‌ى خود و عمل خود و پیوستگى خود با انقلاب است."
