مرصاد! :: با عـــــــــــــــــــــــــــــــین

اصل این مذاکرات بی معنی و شیطانی است چرا که مذاکره زمانی معنی دارد که دو طرف بر سر شیء ثالثی مذاکره کنند. اما اگر شما بخواهید برای انتخاب رنگ اتومبیلتان از همسایه کسب رضایت کنید این دیگر مذاکره نیست بلکه بردگی است.

این بود نظر واقعی احمدی نژاد که از اساس اعتقادی به این مذاکرات نداشت و دست دشمن را خوانده بود. یادتان هستند که او از همان بعد از تولید میله سوخت تاکید کرد که مساله هسته ای برای ما تمام شده است و ما مذاکره ای نداریم که بکنیم اما جلیلی و نظام! اصرار بر مذاکره داشت.

اصل این مذاکرات از روز اول اشتباه و خلاف شرع بود. ما برای چه انقلاب کردیم؟ برای غتی سازی اورانیم یا برای نفی هژمونی نظام سلطه؟ ما غنی سازی را می خواستیم استقلال خود و شعار نه شرقی و نه غربی را حفظ کنیم.

چه شد آقای جلیلی حاضر شد آفتابه را خرج لحیم کند و پای میز مذاکره بنشیند و حق دخالت همان شرقی ها و غربیها در در یک مساله کاملا داخلی ایران به رسمیت بشناسد؟

کاری که جلیلی کرد با کاری که عرفات کرد یکی بود. همانطور که عرفات اسراییل را به رسمیت شناخت و بعد به خیال خودش بر سر گرفتن امتیاز قدس شرقی مقاومت می کرد، جلیلی هم سیادت رسمی 6 زورگو بر دنیا را به رسمیت شناخت و به خیال خودش به دنبال گرفتن اجازه غنی سازی بود!! در لهذا حتی اگر جلیلی موفق هم می شد و در ایده آل ترین حالت آمریکا نه تنها تحریمها را لعو میکرد و که حتی خودش به ما تاسیسات هسته ای می داد تازه به همان جایی رسیده بودیم که با شاه در سال 57 بودیم و یک یعنی اینکه بدانیم جلیلی چه خطای

بزرگ کفتمانی را مرتکب شد. نتیجه این خطا افتادن ابتکار عمل به آمریکا و سقوط جلیلی در یک دوره بی پایان بود. غربیها یادگرفتند که جلیلی را در یک مذاکره امیدوار کند و در یک مذاکره ناامید تا این مذاکرات همینطور ادامه یابد وقت بگذرد و دولت بعدی روی کار بیاید. آنها دقیقا می دانستند که جلیلی در انتخابات کاندیدا خواهد شد و رای نخواهد آورد.چرا که کاملا با مهندسان انتخابات در ایرالن هماهنگ بودند و ناتوانی جلیلی در برقراری ارتباط با مردم و رویکرد نخبگانی او را می شناختند.

تنها کار صحیحی که در جهت آرمانهای انقلاب در طی این موصضوع هسته ای صورت گرفت فقط معاهده تهران با ترکیه و برزیل بود. مهم این نبود که ممکن بود چه بر سر اورانیمها بیاید. مهم این بود که اولا رسما به حق غنی سازی ایران اعتراف می شد و ثانیا رسما 5 1 دور زده می شد و هژمونی سلطه شان به چالش کشیده می شد. لهذا این معاهده پیروزی بسیار بزرگی بود و شما قطعا سرمقاله طوفانی کیهان در تعریف و تمجید از این موفقیت را به یاد دارید.

بزرگترین دلیل موفقیت معاهده تهران این بود که نه تنها آمریکا و اذنبانش را عصبانی کرد- تا جایی که رسما اوباما زیر قولی که به داسیلوا داده بود زد- که حای رزوسیه و چین را هم بشدت خشمگین کرد و همه این حضرات زورگوی شرق و غرب با هم در کمتر 24 ساعت به قطعنامه ای شدید اللحن علیه ای ایران رای دادند!!

و این یک پیروزی آرمانی بود برای کسانی هدفشان تحقق شعار نه شرقی و نه غربی بود.

اما افسوس که عده ای متاسفانه یادشان رفت برای جه انقلاب کردیم. احمدی نژاد از پرونده هسته ای خلع ید شد و بعد از بود که باران تهمتهای بی سابقه بر سرش فرود آمد. آقای جلیلی هم مجددا پای مذاکرهع با افرادی نشست که که صبورانه منتظر انتخابات بعدی بودند و جلیلی را سر می دواندند. در یک نشست امیدوارش می کردند و در نشست بعدی ناامیدی می کردند و این بازی را تا انتخابات ادامه دادند.

همان لحظه ای که به قول جان لیمبرت دستیار معاون وزیر امور خارجه آمریکا این انتخابات بلای بزرگ احمدی نژاد را از سر آمریکا برمی‌دارد...

کوتاه آمدن از معاهده تهران نشان داد دیپلماتهای ایرانی هنوز انقلاب را باور نکرده اند. همان دیپلماتهایی که بنا بر اعتراف آقای صالحی بدون اجازه رییس جمهور با آمریکا مذاکره مستقیم داشتند...

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

با عـــــــــــــــــــــــــــــــین

با عـــــــــــــــــــــــــــــــین

عاشقانه ها

احمدی نژاد

سیاسی

شعر

شهید

اهل بیت(علیهم السلام)

رهبری عزیز انقلاب

پیامک ها

خنده حلال

آیات شبانه

شب جمعه نوشت

مرصاد!

نظرات (۱)

ارسال نظر