سعدی قطعا استاد سخن فارسی است و یک ملای سنی متعصب با سواد اما از لحاظ فرهنگی و اخلاقی آثارش به هیچ وجه مناسب نیستند. از ترویج ریا و دروغگویی و سکوت در مقابل ستمگران و احترام به ارباب قدرت گرفته تا عادی نشان دادن انحرافات اخلاقی و جنسی به فور در نوشته های او موج می زند. به طور قطع گسترش بسیابقه فرهنگ ریاکاری و تملق در ایرانیان پس از سعدی به دلیل استفاده از آثار او به عنوان درس بچه مکتبهای آن زمان بوده است.حتی تملق نویسیهای گسترده دوره قاجار همه تقلیدی ناشیانه از سعدی است. اساسا معلوم نیست چرا به جای تدریس نهج البلاغه و معارف اهل بیت علیهم السلام و یا حداقل متون حماسی فارسی نظیر شاهنامه ؛ کتابهای این فرد مساله دار به عنوان مرجع درسی برای پانصد سال ایرانیان قرار گرفت.
پس زیبایی متن و شیوایی کلام را مبنای انتخاب نویسنده قرار ندهید.
خیلی ببخشید شما چطور در مورد سعدی خیلی مطالعه کرده اید اما خود کتاب گلستان را نخوانده اید؟
صبر می کنم خودتان بخوانید و ببینید به اسم انتقال تجربیات چه نوشته است. از آنهمه تملقی که برای سعد الدین زنگی گفته است - که دقیقا تا زمان قاجار مبنای تملق نویسی دیوانیان ایرانی بود- و تا ترویج دروغ به اسم عقل و زرنگی - جهاندیده بسیار گوید دروغ- و تا دستور به اطاعت از سلاطین و عدم اظهار مخالفت - خلاف رای سلطان رای جستن به خون خویش باشد دست شستن و.. موارد بسیار دیگر - ... حتی اظهارات همجنس بازانه - که در عنفاون جوانی چنان که افتد و دانی با خوبرویی. متوقع که در کنارش گیرم.. و یا بگفت آنجا پرویان نغزند و...
این آقا توسط فرنگ - صلیبیها- به بردگی گرفته می شود اما در کل نوشته هایش یک کلمه در خصوص تشویق به مبارزه با آنها نیست اما در عوض می نشیند با مدعی دعوا می کند که فقر بهتر است یا غنا!!
بوستان هم چیزهای مشابهی دارد که البته به دلیل اینکه کمتر مورد توجه مردم است آثار منفی گلستان را نداشته است. اما چه باید گفت از کسی که منترین تمایلی به اشاره و تحریک مردم علیه مغولان ندارد اما در عوض برای مستعصم خلیفه عباسی می گوید:
آسمان را سزد که خون گرید بر زمین
در عزای مرگ مستعصم امیرالمومنین!
به هر حال شکی در دانش و ادیب بودن سعدی نیست اما به طور قطع این کتابها از نظر اخلاقی و فرهنگی کاملا نامناسب هستند.
پاسخ:
گاهی یک طرفه دیدن و نقد غیر علمی،سبب بروز این عقاید میشود!