گاهی اوقات
وقتی ارتباطم با خدا خوب می شود،قرآن رو بر میدارم تا شاید خدا از این همه رابطه خوبمان تعریف کند!
اما وقتی بازش می کنم،خشمگین ترین آیات خدا نصیبم می شود.
واقعا نمی دانم دلیلش چیست!
اما احتمالا خدا هم متوجه شده است که ارتباط ما با او رابطه سینوسی دارد،
به قول معروف "جو زده" می شویم!
اگر بگوییم که بعد از آقا سید مرتضی دیگر کسی در قد و قامتش نداریم،
جفایی ست به خون ریخته شده ایشون.
از هر قطره خون سید اهل قلم،رویش هایی بوجود آمد که حسین احمدی سخا یک نمونه از آن هاست.
شک نداشته باشید که رزمندگان زیادی الان در مسیر آوینی قدم گذاشته اند
و
ان شاء الله سرنوشت قدم های آن ها هم همانند آخرین قدم آقا سید می شود...
گاهی اوقات
افرادی که تشنه قدرت هستند،
خیانت هایی می کنند که هیچ وقت از عرصه تاریخ پاک نخواهد شد.
پ.ن:از ترکمن چای گرفته تا...!
کسی فکرش را می کرد
که
یک روز وزیر امور خارجه روباه پیر
در روزنامه رسمی دولت جمهوری اسلامی ایران(روزنامه موسوم به ایران)
مطلب بنویسد؟
پ.ن:حتما حامیان نمادین آزادی بیان می گویند چه اشکالی دارد!
بهتر است در جواب به این افراد گفت که
شما بروید و کمی تاریخ بخوانید تا متوجه شوید که اشکالش دقیقا در کجاست!
پیشنهاد می کنم برای روان شدن قلم
ابتدا بروید به سمت کتاب های جلال آل احمد؛
کتاب های شهید مرتضی آوینی؛
یادداشت های وحید جلیلی(از جمله یادداشت های دین همه دین است،حزب الله در برابر کَد خدایی و کُد خدایی و فردای انتخابات)
حتما یک تغییر نگرش پیدا خواهید کرد در مواجهه با پدیده ها...
چه کسی
باور میشد
که جمهوری اسلامی
یک روز
کارش به اینجا برسد...؟!
